Verloren Verleden
Hoor ik dan helemaal nergens bij?
Ben ik alleen?
Is er dan niemand hier die geeft om mij?
Waar moet ik heen?
Zou er een plek op de wereld zijn?
Waar ik naartoe kan gaan?
Waar ik niet iedereen verdrietig maak?
Waar ik mag bestaan?
Mag ik nou naar huis en daar de waarheid zien?
Zodat ik alles begrijpen zal misschien?
Dit verloren verleden
Deze stille getuigen
Vage woorden en beelden
En ze spreken tot mij
Ik heb het altijd geweten
Dat er nog iemand leefde in mij
Ben ik die ander of ben ik allebei
Zeg mij, kom ik hier dan echt vandaan
Is dit de bron van mijn bestaan
Wijs me de weg terug en zeg me dan
Wat ik moet doen en waar ik nu heen moet gaan
Zijn dit mijn ouders
Deze twee, zo verliefd
Zo volmaakt
En zie ik in hun armen
Dan het kind dat ik kwijt was geraakt
Deze familie,
Die me bang maakt en boeit
Is niet de familie
Waarmee ik op ben gegroeid
Oh zeg mij, kom ik hier dan echt vandaan
Is dit de bron van mijn bestaan
Wijs me de weg terug en zeg me dan
Wat ik moet doen en waar ik nu heen moet gaan
Hun geesten roepen mij
Hun stemmen zacht en dwingend
Fluisterend en zingend
En zo maak ik nu dan mijn keus
Want hier kom ik werkelijk vandaan
Dit is de bron van mijn bestaan
Ik richt mijn ogen op de horizon
Om eindelijk de weg terug te gaan
Ik zie mijn vader, Kijk naar hem
Zie daar zoveel dat ik herken
En ik recht mijn rug zoals hij deed
En ik zie eindelijk wie...
Wat ik ben
Ik ben een mens
Ben ik alleen?
Is er dan niemand hier die geeft om mij?
Waar moet ik heen?
Zou er een plek op de wereld zijn?
Waar ik naartoe kan gaan?
Waar ik niet iedereen verdrietig maak?
Waar ik mag bestaan?
Mag ik nou naar huis en daar de waarheid zien?
Zodat ik alles begrijpen zal misschien?
Dit verloren verleden
Deze stille getuigen
Vage woorden en beelden
En ze spreken tot mij
Ik heb het altijd geweten
Dat er nog iemand leefde in mij
Ben ik die ander of ben ik allebei
Zeg mij, kom ik hier dan echt vandaan
Is dit de bron van mijn bestaan
Wijs me de weg terug en zeg me dan
Wat ik moet doen en waar ik nu heen moet gaan
Zijn dit mijn ouders
Deze twee, zo verliefd
Zo volmaakt
En zie ik in hun armen
Dan het kind dat ik kwijt was geraakt
Deze familie,
Die me bang maakt en boeit
Is niet de familie
Waarmee ik op ben gegroeid
Oh zeg mij, kom ik hier dan echt vandaan
Is dit de bron van mijn bestaan
Wijs me de weg terug en zeg me dan
Wat ik moet doen en waar ik nu heen moet gaan
Hun geesten roepen mij
Hun stemmen zacht en dwingend
Fluisterend en zingend
En zo maak ik nu dan mijn keus
Want hier kom ik werkelijk vandaan
Dit is de bron van mijn bestaan
Ik richt mijn ogen op de horizon
Om eindelijk de weg terug te gaan
Ik zie mijn vader, Kijk naar hem
Zie daar zoveel dat ik herken
En ik recht mijn rug zoals hij deed
En ik zie eindelijk wie...
Wat ik ben
Ik ben een mens
Credits
Writer(s): Phil Collins
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.